De blog van CenC

Cotswolds & Oxford

18 - 25 mei 2009

Eigen auto, Booking.com

 klik hieronder voor een gedetailleerd reisverslag

Op Lulu is dit reisverslag in boekvorm te koop voor 25 € of te downloaden als pdf voor 5 €

Klik hier

Vrijdag 22 mei 2009 (1) 

De zon is van de partij deze morgen, zij het nog een beetje omfloerst, maar de vensterraampjes zijn bewasemd, dus het zal buiten nog tamelijk koud zijn, denk ik. Aan de ontbijttafel moeten we opnieuw verslag uitbrengen bij David over gisteren en onze verdere plannen. Hij luistert met water in de mond naar wat we gisterenavond in 5 North Street gegeten hebben. Hij geeft ons nog een goede tip mee, namelijk Alistair Sawday’s interessante website voor Bed & Breakfasts “Special Places to Stay” (http://www.sawdays.co.uk/). Het Isbourne Manor House staat er ook in. Vandaag verlaten we de Cotswolds, zij het dat we toch nog eerst een klein stukje van de route van gisteren moeten opnemen om ze volledig af te maken. Via Naunton rijden we naar Bourton-on-the-Water, ook wel het Venice-of-the-Cotswolds genoemd wegens de vele bruggetjes over de Windrush River die door het dorpje loopt. Het is inderdaad een gezellig klein stadje waar het heerlijk wandelen is langs het water en er de vele eenden gade te slaan en te zien hoe ze door de toeristen worden gevoederd. Op het einde van het dorpje ligt een schilderachtige watermolen met bijhorende shop.

Vervolgens rijden we tot Upper Slaughter waar we zowaar met de auto dwars door de rivier moeten rijden. Hier ontmoeten we de Belgische organisatoren van een rally voor MG’s. Ze hebben de rally georganiseerd op basis van een Engelse brochure waarin een foto staat van een MG die hier op deze plek gemaakt is. Ze willen nu exact dezelfde foto maken met hun eigen knalgele auto die door de rivier rijdt. Het is inderdaad een prachtig plekje: het water, veel bloemen en een lieflijke oude cottage op de achtergrond. Daarna gaan we op zoek naar “The Lords of the Manor”, een grote chique manor die dienst doet als hotel maar die ook een restaurant heeft met een Michelinster. Naar het schijnt kan je hier ’s middags ook een “bar meal” op sterrenniveau krijgen. Het is een groot gebouw met de allures van een kasteel, grote tuin en lange oprijlaan incluis. Een bediende is bezig met de koperen naamplaat bij de ingang op te poetsen en bevestigt ons dat we inderdaad in de bar terecht kunnen. Hij lijkt wel uit een Britse detectivefilm te zijn weggelopen: eerder klein en mager van gestalte, grote flaporen en een beetje een kop die je eerder in een oud muf gesticht voor weesjongens zou verwachten. Toch straalt de man de klasse uit die bij deze poepchique plaats past. Hij blijkt ook de barman te zijn. We nemen plaats in het chique salon met zicht op de tuin en bestellen respectievelijk een salad with smoked salmon en een sandwich with braised ham and mustard sauce. We drinken er een halveliterfles lokaal gebrouwen donker bier bij en onmiddellijk wordt ons een bordje gebracht met een assortiment van zelfgemaakte chips van diverse groenten. Speciaal en klassevol, net zoals de hele omgeving hier. Ook de gerechten zijn zéér verzorgd gepresenteerd en smaken lekker. Voor het geheel betalen we net geen 30 £  (35 €). Na de middag rijden we nog langs Lower Slaughter, een paar kilometer verder. Ook hier een klein riviertje met een watermolen en… forellen. En dan gaat het naar ons laatste Cotswoldstadje: Burford. Pas wanneer we de hoofdstraat binnenrijden, merken we dat we hier dinsdag al geweest zijn. Maar ja, al die namen ook!... Hier hoeven we dus al niet meer te stoppen.

klik hier voor het vervolg